Dag Rusland, Hallo Mongolië!

Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Ons vooroordeel over wodka klopt! Russen drinken enorm veel wodka. Later volgt hier meer over. Vanaf Tomsk zijn we met de trein naar Irkutsk gereden. Weer 2 dagen treinen met wederom geen Engels sprekende mensen. We vermaken ons nog steeds erg goed. De natuur verandert snel. Van eindeloze berken naar prachtige steppe!

Irkutsk

Weer een stad met architectonische hoogstandjes. Maar we zijn toe aan natuur. Dus besluiten om met de bus naar een dorpje in de buurt te gaan voor een hike rond het baikal meer. Het is wel wat fris, maar dat mag de pret niet drukken. We vertrekken vroeg om een deel van een langere route te volgen. We kunnen namelijk niet naar het volgende afgelegen dorp toe lopen, omdat die al dicht is voor de winter-periode. We lopen door een prachtig berkenbos naar de top van een berg om zo een wijds uitzicht op het meer te krijgen. Ons plan was om hier rechtsomkeert te gaan naar het beginpunt, maar we ontmoeten 4 Duitsers die zeggen dat je de route kan volgen en via de kustlijn terug kan lopen.

Eenmaal bij de kustlijn aangekomen haken de Duitsers meteen af, omdat de kustroute wel uitdagend is met stijle kliffen. Maar wij willen wel weten waar die prachtige kustroute naar toe leidt. Waar we al bang voor waren komt uit: de weg terug naar het dorp stopt zomaar! Terug via de al gelopen weg lijkt dan geen optie. We zullen nooit voor het donker in het dorp aankomen. We besluiten om via een andere route terug te lopen. Als we diep in het bos blijkt dat ook dit pad zomaar stopt. We lopen zonder pad over stijle bergen met het kompas terug en zijn net voor de zon onder is terug in het dorp. We hebben ons wel zorgen gemaakt of we voor het donker weer terug op het pad zouden komen en hebben besloten dat we nooit weer zulke grapjes gaan uithalen, of naar Duitsers te luisteren.

Olkhon island

Lake Baikal, na Mongolie dé reden waarom we de transsiberie express zijn gaan doen. We besluiten naar het eiland in het meer te gaan. Via een enorm hobbelige weg rijden en varen we naar het eiland. Als de trilplaat zou werken, dan zouden wij nu 10 kg. lichter zijn, maar helaas ons Siberische vachtje moet er toch op een andere manier afgetraind worden.

Hier ervaren we voor het eerst echte Siberische kou, de temperatuur komt niet meer boven 0° C en even snel naar buiten zonder je goed in te pakken is er niet bij. We gaan eerst zelf op ontdekkingstocht rondom het kleine plaatsje waar we zitten. Het is hier werkelijk prachtig! ’s Avonds ontmoeten we een andere backpacker, Anne uit Thailand. Met haar gaan we uit eten. Nog niet wetende dat het een avond zal worden die in onze herinnering zal komen, of toch juist niet? Na het eten ontmoeten we Russen. Al snel komt de Wodka op tafel. Laten we het netjes uitdrukken. Wij Nederlands zijn hier niet voor gemaakt! De volgende dag staat een er tour over het eiland gepland, maar gezien onze staat cancelen we deze. Gelukkig kunnen we de volgende dag alsnog de tour doen en als goedmaker voor de slechte dag ervoor hadden we heel erg mooi weer. We hebben er weer prachtige plekken gezien!

Grensovergang

Het is tijd om weer in de trein te stappen. We gaan Rusland verlaten na 5902 km in de trein zitten komen we aan bij de grens. Het was een hele ervaring en we worden geacht drie uur de trein te verlaten op een mini-station ergens in de middle of nowhere. Is dit alles, een beetje wachten? Als we denken dat we na 3 uur weer vertrekken, dat was immers de planning, begint het pas. De Russische douane komt binnen met drugshonden, onze coupe wordt uiterst onvriendelijk doorzocht, onze tassen moeten 2 keer uitgepakt worden, maar we mogen het land uit! Dan nog twee uur wachten voor we bij de Mongoolse douane aan de beurt zijn. Hier is meteen het verschil in cultuur te merken. Ze vragen vriendelijk je tas te openen en glimlachen bij het verlaten van je coupe. Na 7 uur grensstrubbelingen gaan we dan eindelijk weer verder.

Dorpje bij de Russisch-Mongolische grens

Mongolië

Een groter contrast is niet mogelijk: het nomaden bestaan in de binnenlanden en de hoofdstad Ulanbaatar vol smog. Mongolië telt 3 miljoen inwoners, waarvan 1 miljoen een nomaden bestaan leeft. We besluiten om samen met onze pas gemaakte vrienden een 8 daagse tour te doen door centraal Mongolië. We slapen in een ger, bij enorm vriendelijke nomaden families. We drinken traditionele Mongoolse thee, welke helemaal niet zo vreselijk blijkt ze zijn als men zegt. Voor de liefhebber: 70% groene thee, 30% ongepasteuriseerde melk en een snuf zout.

We rijden op paarden en kamelen, zien wilde paarden, herten en antilopes en ontelbaar veel vee. De nomaden leven echt voor hun vee en hebben vaak meerdere diersoorten die ze te paard door de steppe navigeren op zoek naar lekker gras. We zijn onze 8-daagse tour begonnen met +12° C en zon en eindigen hem met -30° C en sneeuwstorm, maar we genieten van alle prachtige landschappen.

Onze hole-in-the-ground wc met uitzicht

Kijk voor meer foto's op ons instagram account