Back on track

Het werken zit er op en het is tijd om verder te reizen. Het werken was een hele ervaring. Was het leuk, nou ja soms, het was vooral bijzonder. Maar eerst even terug naar onze leuke weekenden.

Oh het is weekend

In de weekenden gingen we dus tripjes maken, soms dichtbij, soms wat verder. Toen we een lang weekend vrij waren zijn we naar Freychinet National Park gegaan. Hier is een plek waar je overal in Tasmanië foto’s van ziet, dé toeristen spot van Tasmanië. We staan hier op een gratis camping en spotten overal wildelife, surfen wat, relaxen en genieten natuurlijk van Australische wijn. Als we dan eindelijk voldoende uitgerust zijn, ja het werken is fysiek echt zwaar (sorry vrienden: toch even gemekker over het werk) gaan we toch een hike doen, via het bijzondere plekje (wine glass bay). We willen eigenlijk geen kudde dier dingen doen dus besluiten een rondje te hiken ipv heen en weer naar hét plekje (30 min versus 5 uur). Onderweg hordes Aziaten, zoals we ze gewend zijn in China. Selfie makend, nauwelijks genietend van de omgeving. Gelukkig is het na hét plekje rustiger. Eigenlijk helemaal niemand. De natuur is prachtig, we spotten weer wildlife en zien de mooiste strandjes. Helaas slaat het weer om en hiken we de laatste 1,5 uur in de regen. Jaja ook het leven in Australië gaat niet altijd over rozen.
Oh ja, we spotten meerdere keren slangen. Dirk staat zelfs één keer bijna op eentje. "One bite and you will be gone" Na googlen blijkt dat niet waar te zijn. Australiërs zijn ontzettend bang aan gelegd.

We krijgen een hele was-sessie show van deze kangoeroe. Zo wast zij ook haar buidel. Wat van dichtbij dus een soort anus blijkt te zijn. Nooit geweten dat ze dat afkonden sluiten. 

Helemaal uitgeput na "nog één goede golf en dan kom ik er uit"

Zonsondergang, aan de oost kust. Best bijzonder dus. 

De romantiek van de wijngaard

We hebben dus de laatste weken samen op een wijngaard gewerkt. Waar het voor het pluk seizoen nog leuk was, is het later één grote ongeorganiseerde bende, het management scheldt naar elkaar, maar ook op ons. Er is dus niks romantisch aan werken op een wijngaard.

Steef heeft zich de eerst dag al 2x in haar vingers geknipt. Ze waren zo goed voorbereid dat er geen first aid kit was en we op de derde dag al tuinhandschoenen kregen. Het uitschelden went, gewoon negeren. Ook onderling met de collega druivenplukkers botert het niet helemaal. Andermans volle bak stelen, de grootste trossen uit je rij stelen, onze daily struggles.

Al met al besluiten we er samen het beste van de maken. We negeren de vervelende mensen en maken onderling grappen tegen elkaar. Dirk is natuurlijk een soort supervisor van Steef en grapt de hele dag: “Don’t put your focking grapes on the ground” Wat dus andere collega’s serieus roepen tegen de plukkers. Tja het ware leven is geen videoclip.
Uit eindelijk wordt het werken leuk, de vervelende mensen "vallen af" en er blijft een leuk clubje over. Wordt het harde werken dus dubbel beloond, goud geld verdienen en leuke contacten.

Als je het bovenstaande leest zou je denken, waarom hebben zij in godsnaam hun goede banen opgegeven. Maar we genieten enorm. Het leven hier is zo ontzettend fijn. De Australiërs zijn ontzettend lieve mensen, genieten van de natuur en we voelen ons hier enorm thuis. Kortom, zeker geen spijt van de keuze om Nederland te verlaten.

Een deel van de wijngaard. Helemaal achterin zie je Dirk zijn werk, netten over de wijnranken. Deze worden later geplukt met de machine. De ranken zonder netten zijn voor champagne en hebben wij de afgelopen weken geplukt. hier hoeven geen netten over omdat de druiven niet rijp genoeg zijn voor de vogels. Voor de mens zijn ze trouwens wel rijp genoeg, wat een heerlijke druiven zijn dat! 

We hebben zelfs een plan!

De komende 3 weken gaan we verder reizen op Tasmanië. Om daarna terug te gaan naar het vast land en één van de grootste surf evenementen van Australië bij te wonen (voor de kenners, Bells beach) en daarna reizen we terug naar Sydney. Want!! Tina (Steef haar moeder) komt langs! Met haar reizen we via de kust in 3 weken naar Brisbane, om daarna weer opzoek te gaan naar ander werk.


Kijk voor meer foto's op ons instagram account