Nederlandse zomervakantie in de Australische winter..

Daar zijn we weer! Problems in paradise, maar ondertussen ook in paradise.

Morning sickness

Daar sta je dan om 5.45 in de ochtend.. stotter stotter, nee het gaat echt niet.. En nu dan? Kunnen we wel werken? Nog een keer, nee shit, lukt niet.. We komen geen meter vooruit. Onze auto heeft last van morning sickness. We weten al sinds januari dat onze carburateur af is, sterker nog, we hebben al sinds januari een reserve carburateur in de auto liggen, voor dit moment. We laten de auto warm draaien en rijden alsnog naar het werk. We hopen nog dat het kwam door de koude nacht, maar de volgende ochtend hebben we hetzelfde probleem. We doen onderzoek en besluiten zelf (nou ja Dirk eigenlijk) de carburateur te vervangen. We hebben eentje voor een handgeschakelde auto, maar hebben een automaat, we moeten dus ook nog wat dingen verbouwen.



De volgende ochtend hapert hij weer, maar dan anders. Na veel zelf gesleutel komen we er echt niet uit, we staan weer stil bij de rotonde in de ochtend. Dus de auto toch maar naar de garage..

Om kosten te besparen repareert Dirk hem samen met de monteur in de garage, garanties voor de morning sickness kan hij ons niet geven want hij doet het alleen als het écht koud is. En ja hoor, de volgende ochtend het zelfde probleem. Sh*t... na veel extra gesleutel en wat scheldwoorden doet hij het nu, maar niet om over naar huis te schrijven (hihi)..

Intersectie, passport en meer

Na zo veel maanden Engels praten zitten we nu op het punt dat we Nederlandse woorden ver-Engelsen. "Dirk, bij de intersectie moeten we naar links" "Steef heb jij mijn passport gezien" en ga zo maar door.. We maken Engelse woorden Nederlands of we zeggen Nederlandse woorden in Engelse zinnen. Laatst zeiden we zo maar "Doeggg tot morgen" tegen onze collega's. Ons brein weet het allemaal niet meer..

Nachtmerries over het nodig hebben van een ambulance maar dat niemand je begrijpt omdat je Nederlands praat komen dan ook regelmatig voorbij.. We know, life is hard. Haha

Hoog bezoek

Het is zo ver! Dirk zijn ouders komen. We halen ze op van Brisbane Airport! De eerste avond wordt meteen gevierd met een Australische picknick tijdens de sunset en daarna een luxe dinertje. Onze huisgenoot is zo lief om de bob te zijn!

We kletsen veel bij en doen een prachtige wandeling vlak bij ons huis. Waar we walvissen en dolfijnen spotten!

Twee dagen later is het alweer tijd voor nog meer bezoek. Steef haalt Josien met trillende beentje op van Sunshine Coast Airport.

Het feest is compleet dus we gaan op roadtrip. We slapen op bushcampings, maken kampvuurtjes en zonnen op verlaten strandjes.

We blijven hangen bij een camping aan zee waar zo ver als je kan kijken geen mensen te vinden zijn. Het is natuurlijk winter, maar overdag is het prima vertoeven hier. Een graad of 24. 

De lente is in zicht en dat is te merken. De dagen worden langzaam langer en de nachten weer warmer.

De mannen vissen regelmatig op de mooiste plekjes. Helaas waren alle gevangen vissen te klein voor het avondeten...

Als hoogtepunt gaan we het Great Barrier Reef op. We twijfelen even, Dirk en ik zijn hier al twee keer geweest en de trip is zeker niet goedkoop. Maar we besluiten toch te gaan nu we er zijn. En man wat was het weer prachtig! ❤️

We vertrekken vroeg in de ochtend. Het is eerst 2 uur varen, wat voor de meeste mensen op de boot een groot avontuur blijkt te zijn. De zee is wild en de meeste magen vinden dit niet leuk. De crew is voorbereid en loopt af en aan met lege en gevulde zakjes.

Aangekomen bij het Reef zijn we overrompelt over hoe blauw de zee is. Wauw! Nog voor we het water in springen om te snorkelen komt de eerste schildpad zich al even melden. Dit belooft veel goeds!

We duiken er met zn vijven in. De zee is nog steeds wild, wat snorkelen lastiger maakt. Lees, regelmatig een slok zeewater door je snorkel door een golf. We zien prachtig koraal, vissen, schelpdieren en natuurlijk schildpadden! De kleuren van het koraal zijn anders dan we ons herinneren. Na googelen blijkt dit te kloppen. Het koraal is de afgelopen jaren verbleekt. Mede door de global warming en het sterker worden van de zon. Het mag de pret niet drukken. Dirk en ik snorkelen zolang als mogelijk!

Daarna stappen we in een andere boot en varen naar lady Mustgrave Island. Hier wandelen we overheen. Prachtig! Daarna weer 2 uur terug. Meerdere zakjes worden weer gevuld. Maar Steef zit 2 uur te giechelen ‘whoeiii net een achtbaan’ Blijft een rare 😉

‘s Avonds nemen we afscheid van Josien. Zij gaat even zelf reizen en komt later terug naar ons huis.

We kamperen nog een nachtje met Jos en Gerry en zien prachtige sterren.. We slapen in de middle of nowhere.

Jos en Gerry hadden een campervan gehuurd. Een echte Hippie campervan. 

Inmiddels zijn we weer aan het werk en zijn Jos, Gerry en Josien zijn weer weg. Het was erg gezellig en fijn om even vakantie te hebben.
Josien is op het einde nog een dikke week gezellig bij ons in huis, terwijl wij werkten werd er voor ons gekookt en gezorgd.. ;-) En natuurlijk waar mogelijk tripjes in de omgeving gedaan.

De komende tijd gaan we heel veel werken en een plannetje maken voor het einde van het jaar. Ik denk dat het volgende blog dus wel even op zich gaat laten wachten.

Geniet van de nazomer, hier begint de lente weer! Wat betekent, binnenkort weer dagen van 30 graden.. Kijken we naar uit hoor, haha!

Kijk voor de laatste foto's op ons instagram account, ook zonder account te bekijken :-)