We zijn jullie niet vergeten!
Dag allemaal!
Het is alweer 5 maanden geleden dat we iets geschreven hebben. Dit was een paar dagen voor ons bezoek aan Nederland.
Het was ontzettend leuk om in Nederland te zijn. Koud en druk. Haha Ongeveer zoveel feestjes gehad als je normaal in een half jaar hebt. We moeten dan beide ook wel even bij komen van 3 weken Nederland. Wat betekende 30 uur slapen van de 36 uur vlucht. We vertrekken met -2 graden uit Nederland en komen met 42 graden aan in Sydney. WOOW dit is echt enorm wennen.
Onze jetlag is meer dan we willen toegeven en missen onze eerste afspraak omdat we per ongeluk slapen tot 4 uur 's middags.
We vallen meteen met de neus in de boter want onze huisgenoten hebben een huis feest geregeld. Binnen 12 uur in Australië zijn "moeten" we alweer feesten. Dit was echt een geval van op ons tandvlees door gaan.
Dirk heeft dubbel pech want hij moet 36 uur nadat we geland zijn werken. En ook nog nachtdienst. De jetlag leek in eerste instantie handig, want Dirk moest werken in het Nederlandse ritme.
Maar het valt toch wel vies regelen. Zijn wallen zijn na 2 weken nachtdienst langer dan de wallen van Wim Kok.
Op een ochtend op de terugweg van het werk wordt Dirk aangeregen. Behalve spierpijn is alles oké met Dirk. Onze lieve bus heeft het er wat zwaarder mee. Die is op 3 delen ingedeukt. Al snel blijkt dat de verzekering de auto total los verklaard. Hij mag dus niet meer de weg op. Hij rijdt nog prima, maar de reparatie kosten zijn meer dan dat hij waard is.
De nodige traantjes zijn gelaten om dit verlies. We hebben een enorm avontuur beleefd met deze vriend!
Maar we zijn nu trotse bezitters van een Mazda 3. De eerste snelheidsboete is al binnen, toch wel wat anders dan een auto uit 1992 die nauwelijks op kan trekken.
Ondertussen solliciteert Steef zich rot. De verveling begint ook toe te slaan. Het is hier zomer vakantie dus er gebeurd weinig op de arbeidsmarkt. Het thuis zitten is inmiddels echt een straf en we hebben het er regelmatig over waarom we hier ook alweer zijn.
Van te voren hadden we nooit gedacht dat wonen in het buitenland met zo veel extreme pieken en dalen gepaard zou gaan.
Ondertussen doen we in de weekenden allerlei leuke dingen. Feestjes, national parken bezoeken, opera house, uitgebreid koken, bier brouwen en ga zo door.
Op 26 januari is het Australia day. De dag dat de westerlingen Australia over genomen hebben van de Aboriginals. Eigenlijk een trieste dag. Maar dit wordt door het conservatie Australië nog altijd gevierd. Dus wat doe je op zo'n dag? Typisch Australische dingen. We beginnen de dag om 11 uur in de ochtend bij een brouwerij. Ja ja, dat is echt Australisch. Ze feesten hier overdag en slapen in de avond en nacht. We pakken de boot via het operahouse naar Manly. Stiekem zijn we heel blij dat dit nu onze stad is! Om een uur of 4 hebben we de nodige biertjes wel geproefd, tijd voor wat actie. We gaan bare foot bowls doen. Dit is een soort jou deux boules op gras met een bal die zwaarder is aan de ene kant. Talent hebben we zeker niet, lol wel!
Als Steef na de zoveelste dag behalve de serveerster van haar koffie tentje en de cassiere niemand gesproken heeft besluiten we dat het roer om moet. Dit kan zo niet langer.
We denken zelfs weer aan terug gaan. Maar we geven niet te snel op. De fysiotherapie papieren kunnen elk moment goed gekeurd worden.
Steef besluit het roer om te gooien, de wekker om 6.30 elke dag, hard lopen in het park en solliciteren op alle banen die maar beschikbaar zijn. Als ze een brief stuurt voor afwasser is het diepte punt toch wel bereikt. We zijn toch niet naar Australië gekomen om ongelukkig te zijn? Ondertussen komen er weer wat fysiotherapie assistent banen. En dan is het al snel raak. Een telefonisch sollicitatie gesprek. YES! Als 2 uur van te voren een berichtje komt of ze toevallig in de buurt is, moet ze geen twee keer na denken en stapt meteen in de trein. Face to face is altijd beter dan telefonisch.
De volgende dag meteen goed nieuws! Steef heeft een baan als receptioniste van een fysiotherapie praktijk midden in het centrum! 4 dagen in de week. Vrijdags vrij, altijd lang weekend..
Inmiddels hebben we steeds meer vrienden en zijn we wel uit ons sociale isolement gekomen. Sydney is echt een prachtige stad, het klimaat is om van te dromen. We zijn al zo ingeburgerd dat we met 24 graden zeggen dat het koud is en doen we een trui aan. Fietsen in de regen is een feestje, want wanneer regent het nou?!
Uiteraard kwam er na de piek, weer een dal. Een hele diepe deze keer. Steef haar papieren worden afgekeurd. Het is inmiddels 2 maanden geleden dat we dit nieuws hebben gehoord, maar dit typen doet nog steeds pijn. Het feit dat iemand anders bepaald dat jij je droom niet kan waarmaken is zo'n beetje het ergste wat me overkomen is. We moeten dus kiezen, terug naar Nederland of hier blijven met de wetenschap dat Steef nooit meer kan doen wat ze het liefste doet.
Als klap op de vuurpijl moeten we gedwongen ons huis uit en verliest Dirk zijn baan als brouwer.
WAT NU?
We wisten dat emigreren niet makkelijk zou zijn, maar dit... Als we van te voren wisten wat we nu wisten hadden we dit nooit gedaan. Maar we willen zo graag, dus we besluiten door te zetten. Opgeven zouden we ons zelf nooit kunnen vergeven.
Ons huis probleem is snel opgelost, we hebben inmiddels een prachtig huisje voor ons zelf. Dichtbij waar we eerst woonden. Nog steeds in het Brouwerij Walhalla van Sydney!
Post uit Nederland vinden we altijd leuk ;-)
105 Windsor Road
Dulwich Hill, NSW, 2203, Australia
Dirk is druk aan het solliciteren bij andere brouwerij. En heeft alweer de eerste gesprekken komende week! (Fingers crossed!) Het bedrijf waar hij nu voor werkt gaat verhuizen, Dirk mocht wel mee. Maar dan zou Steef geen baan hebben en zouden we in de middle of nowhere wonen, ver van de surf... Geen optie dus
Steef heeft nog een laatste poging om de fysio papieren aan te vechten. We hebben iemand ingehuurd die helpt (zij heeft dit proces ook doorgemaakt) en de Hanze Hogeschool verdiend momenteel niets dan lof! Het zal alsnog geen makkelijk proces zijn en binnen 6 maanden weten we waarschijnlijk nog niks.. maar het is het proberen waard.
Gelukkig is het elk weekend weer feest als we langs het strand lopen, een duik nemen of een koffie drinken met zee zicht. Voor zulke momenten doen we het, dat zijn de momenten die ons er door heen slepen.
Koningsdag hebben we goed gevierd. Guus Meeuwis was in Sydney. Onder de Harbour Bridge, naast het Opera house met 2200 Nederlands feest gevierd. Wat een feest! Dan kom je er toch achter dat feest vieren in onze cultuur zit. Er zijn zo veel dingen in Nederland waarvan wij nooit beseft hadden dat dat Nederlanders maakt wie ze zijn.
Anyway, tot zo ver onze update. De volgende zal vast weer maanden op zich wachten!
Doegggg
Kijk voor meer foto's op ons instagram account
Het is alweer 5 maanden geleden dat we iets geschreven hebben. Dit was een paar dagen voor ons bezoek aan Nederland.
Het was ontzettend leuk om in Nederland te zijn. Koud en druk. Haha Ongeveer zoveel feestjes gehad als je normaal in een half jaar hebt. We moeten dan beide ook wel even bij komen van 3 weken Nederland. Wat betekende 30 uur slapen van de 36 uur vlucht. We vertrekken met -2 graden uit Nederland en komen met 42 graden aan in Sydney. WOOW dit is echt enorm wennen.
Onze jetlag is meer dan we willen toegeven en missen onze eerste afspraak omdat we per ongeluk slapen tot 4 uur 's middags.
We vallen meteen met de neus in de boter want onze huisgenoten hebben een huis feest geregeld. Binnen 12 uur in Australië zijn "moeten" we alweer feesten. Dit was echt een geval van op ons tandvlees door gaan.
Dirk heeft dubbel pech want hij moet 36 uur nadat we geland zijn werken. En ook nog nachtdienst. De jetlag leek in eerste instantie handig, want Dirk moest werken in het Nederlandse ritme.
Maar het valt toch wel vies regelen. Zijn wallen zijn na 2 weken nachtdienst langer dan de wallen van Wim Kok.
Op een ochtend op de terugweg van het werk wordt Dirk aangeregen. Behalve spierpijn is alles oké met Dirk. Onze lieve bus heeft het er wat zwaarder mee. Die is op 3 delen ingedeukt. Al snel blijkt dat de verzekering de auto total los verklaard. Hij mag dus niet meer de weg op. Hij rijdt nog prima, maar de reparatie kosten zijn meer dan dat hij waard is.
De nodige traantjes zijn gelaten om dit verlies. We hebben een enorm avontuur beleefd met deze vriend!
Maar we zijn nu trotse bezitters van een Mazda 3. De eerste snelheidsboete is al binnen, toch wel wat anders dan een auto uit 1992 die nauwelijks op kan trekken.
 |
| Doei vriend! |
Ondertussen solliciteert Steef zich rot. De verveling begint ook toe te slaan. Het is hier zomer vakantie dus er gebeurd weinig op de arbeidsmarkt. Het thuis zitten is inmiddels echt een straf en we hebben het er regelmatig over waarom we hier ook alweer zijn.
Van te voren hadden we nooit gedacht dat wonen in het buitenland met zo veel extreme pieken en dalen gepaard zou gaan.
Ondertussen doen we in de weekenden allerlei leuke dingen. Feestjes, national parken bezoeken, opera house, uitgebreid koken, bier brouwen en ga zo door.
 |
| Zelf gebrouwen bier proeven |
 |
| Op de boot naar de kroeg |
We denken zelfs weer aan terug gaan. Maar we geven niet te snel op. De fysiotherapie papieren kunnen elk moment goed gekeurd worden.
Steef besluit het roer om te gooien, de wekker om 6.30 elke dag, hard lopen in het park en solliciteren op alle banen die maar beschikbaar zijn. Als ze een brief stuurt voor afwasser is het diepte punt toch wel bereikt. We zijn toch niet naar Australië gekomen om ongelukkig te zijn? Ondertussen komen er weer wat fysiotherapie assistent banen. En dan is het al snel raak. Een telefonisch sollicitatie gesprek. YES! Als 2 uur van te voren een berichtje komt of ze toevallig in de buurt is, moet ze geen twee keer na denken en stapt meteen in de trein. Face to face is altijd beter dan telefonisch.
De volgende dag meteen goed nieuws! Steef heeft een baan als receptioniste van een fysiotherapie praktijk midden in het centrum! 4 dagen in de week. Vrijdags vrij, altijd lang weekend..
Inmiddels hebben we steeds meer vrienden en zijn we wel uit ons sociale isolement gekomen. Sydney is echt een prachtige stad, het klimaat is om van te dromen. We zijn al zo ingeburgerd dat we met 24 graden zeggen dat het koud is en doen we een trui aan. Fietsen in de regen is een feestje, want wanneer regent het nou?!
Uiteraard kwam er na de piek, weer een dal. Een hele diepe deze keer. Steef haar papieren worden afgekeurd. Het is inmiddels 2 maanden geleden dat we dit nieuws hebben gehoord, maar dit typen doet nog steeds pijn. Het feit dat iemand anders bepaald dat jij je droom niet kan waarmaken is zo'n beetje het ergste wat me overkomen is. We moeten dus kiezen, terug naar Nederland of hier blijven met de wetenschap dat Steef nooit meer kan doen wat ze het liefste doet.
Als klap op de vuurpijl moeten we gedwongen ons huis uit en verliest Dirk zijn baan als brouwer.
WAT NU?
We wisten dat emigreren niet makkelijk zou zijn, maar dit... Als we van te voren wisten wat we nu wisten hadden we dit nooit gedaan. Maar we willen zo graag, dus we besluiten door te zetten. Opgeven zouden we ons zelf nooit kunnen vergeven.
Ons huis probleem is snel opgelost, we hebben inmiddels een prachtig huisje voor ons zelf. Dichtbij waar we eerst woonden. Nog steeds in het Brouwerij Walhalla van Sydney!
Post uit Nederland vinden we altijd leuk ;-)
105 Windsor Road
Dulwich Hill, NSW, 2203, Australia
Dirk is druk aan het solliciteren bij andere brouwerij. En heeft alweer de eerste gesprekken komende week! (Fingers crossed!) Het bedrijf waar hij nu voor werkt gaat verhuizen, Dirk mocht wel mee. Maar dan zou Steef geen baan hebben en zouden we in de middle of nowhere wonen, ver van de surf... Geen optie dus
Steef heeft nog een laatste poging om de fysio papieren aan te vechten. We hebben iemand ingehuurd die helpt (zij heeft dit proces ook doorgemaakt) en de Hanze Hogeschool verdiend momenteel niets dan lof! Het zal alsnog geen makkelijk proces zijn en binnen 6 maanden weten we waarschijnlijk nog niks.. maar het is het proberen waard.
Gelukkig is het elk weekend weer feest als we langs het strand lopen, een duik nemen of een koffie drinken met zee zicht. Voor zulke momenten doen we het, dat zijn de momenten die ons er door heen slepen.
 |
| Weekendje kamperen tussen de Kangoeroes |
 |
| Het surf seizoen (winter) is weer aangebroken! |
Anyway, tot zo ver onze update. De volgende zal vast weer maanden op zich wachten!
Doegggg
Kijk voor meer foto's op ons instagram account
Reacties
Een reactie posten