Het proces om fysiotherapeut te worden..

Jullie lezen het goed. Steef moet hier opnieuw bewijzen dat ze voldoende kennis heeft en dus fysiotherapeut mag zijn.
Hoe zit dat dan? 

Het omzetten van mijn diploma is een bureaucratisch lang proces.
Ik ervaar veel ergernissen tijdens het proces, dus heb besloten dit met jullie te delen, in de hoop er zelf rustiger van te worden ;-) Op het moment dat ik dit post is het of gelukt, of ik ben er helemaal klaar mee.

Maart 2018

Stress, ik heb een baan maar nog helemaal niet de juiste papieren. Mijn baas vindt dit prima. Als ik stap 1 heb gehaald mag ik onder supervisie werken. Ik werk eerst 6 maanden op mijn working holiday visa en krijg daarna een 2-4 jaar een werk visum. VETTT, maar ook zo spannend. Wil ik dit wel? Het is in de staat Victoria, een uur van Melbourne. (Koude winters....) In Melbourne zelf wonen is te ver weg, dus dan komen we in een buitenwijk. Willen we dit, ver van surf stranden.. ? De twijfel slaat toe, wil ik überhaupt wel in Australië zijn/werken? Nadat de adrenaline uit mijn lichaam is besluit ik het niet te doen. Als ik op straat lopend iemand ontmoet die mij een werkvisum kan geven, hoe moeilijk kan het dan zijn? 

Solliciteren via de telefoon, kon met minder uitzicht... Helaas ook met beter bereik "Sorry, I can't understand you... grjhghr; Sorry, what are you saying"? 
Om het verhaal duidelijker te maken, er zijn drie stappen. Stap 1 is puur papierwerk, bewijsstukken aanleveren dat je afgestudeerd bent. Stap 2 is een 3-delige theorie toets en Stap 3 een 3-delige praktijktoets 

Juni 2018

Heb alles een hele tijd laten rusten. En dan zie ik opeens dat de regels veranderd zijn! Naast het proces wat ik hierboven heb geschreven kan je nu ook de toetsen overslaan en met een hele hoop papier werk je diploma omzetten. Als je maar kan bewijzen dat je lessen gebaseerd zijn op wetenschap. Hoe moeilijk kan dit zijn. Je zou verwachten dat ze dit gewoon klaar hebben liggen. Buiten het feit dat het veel geld scheelt (4000 dollar) is dit proces ook sneller..
De adrenaline giert weer door mijn lichaam. DIRK DIRK, als de Hanze meewerkt kan ik in 15 weken mijn diploma hebben! De blijheid slaat al snel om in verdriet, de Hanze kan zo 1,2,3 niet mee werken. Ik kan een papiertje krijgen met een stempel waar ik stage heb gelopen, of dat ook telt....

Juli 2018

We blijven positief, vol goede moed maak ik een e-mail voor de Hanze waarbij ik alle regels toepas die ik bij de communicatie lessen op school heb gehad (is als het goed is gebaseerd op wetenschap ;-) Ik begrijp dat het een lastige situatie is, dat het bijna zomervakantie is bla bla bla. Al met al levert het me weinig op. Ik stel me dus maar in op het lange proces, krijg ik alsnog iets opgestuurd dan is het mooi meegenomen.

Buiten het feit dat je duizenden pagina's van de Hanze nodig hebt, heb je nog allerlei andere dingen nodig.  Je diploma moet vertaald, je paspoort moet gecertificeerd (ik wist niet eens wat het was, wat is er nou belangrijker dan je paspoort.. nou dat dus), Ik moet opnieuw op de pasfoto. Het BIG-register moet mij iets toesturen, wat gemiddeld 15 weken kan duren.. En dan kan stap 1 opgestuurd worden. De moed is me nu al in de schoenen gezonken Nobody said it was easy- coldplay, galmt vaak door mijn hoofd... Waarom wil ik dit?

Ondertussen heb ik mijn LinkedIn op beschikbaar gezet en stromen de berichtjes binnen. Hele toffe zitten er bij. Het begint me te kriebelen, ik wil graag solliciteren maar zodra ik zeg dat ik geen papieren heb zal niemand me ook maar uitnodigen voor een gesprek...

Eind juni 
Eindelijk is er post van de Hanze. Als mama appt dat er wat is ben ik bijna blij, maar op dat moment weet ik eigenlijk al wel dat er weer een probleem gaat komen. Inderdaad 80% van het verhaal is in het Engels, maar die andere 20% niet.. Man man wat een prutsers, tot 2x toe het verkeerde document sturen. Nu is het zomervakantie en antwoorden ze niet tot en met 22 augustus. Ik denk dat ik ook maar in het onderwijs ga..

Al met al nog 0 goede documenten gekregen van de Hanze.
Toch wil ik voor het "nieuwe" proces gaan, waarbij je bewijst dat de opleiding aan bepaalde normen voldoet.

September 2018

Ik heb weer moed. En besluit alles uit te zoeken voor het vernieuwde proces. Het moet mogelijk zijn. Ik stuur de Hanze weer een mail met een hele concrete vraag. 
Ondertussen verzamel ik zelf allerlei documenten. Zelfs van het ministerie van onderwijs. En zoek het uit. Ik moet 30 vragen beantwoorden met bewijs over de kwaliteit van de opleiding. Een hele puzzel, maar deze keer zinkt de moed me niet meteen in de schoenen. Er is hoop!

Ondertussen heb ik ontdekt dat ik dit niet vanuit Australië kan doen. Ik heb de Nederlandse documenten eerst nodig en moet de originelen hier laten zien... Maar ik geef mezelf de deadline: voor het bezoek aan Nederland alles op orde hebben zodat ik alles mee kan nemen en dan in Januari hier kan regelen.

Na 3 fulltime dagen uitzoeken weer een deceptie. Wederom half werk van de hanze hogeschool. Ik ben er klaar mee en stuur de opleidingsmanager een mail dat ik een klacht heb. Alle jezus, 5 maanden bezig zijn om het juiste document te sturen. Het is een kwestie van printen en stempelen. Ik ben enorm teleurgesteld!!

Na een klacht ingediend te hebben bij de opleidingsmanager ontvang ik post. Ik ben blij, maar weet dat dat van korte duur gaat zijn. En inderdaad mama FaceTime mij zelfs midden in de Nederlandse nacht. Het document is niet het juiste. Man man man, hoe moeilijk is het, het is een kwestie van mijn bijlage openen, printen, stempelen en opsturen...

Alle moed verzameld
Afgelopen dagen veel gepiekerd, waarom lukt het me niet. Maar ook waarom ga ik niet solliciteren. Er was iets wat me tegen houdt.. Via LinkedIn was ik maanden geleden al benaderd door meerdere mensen. Met meerdere verontschuldigen toch maar iedereen geantwoord. Eentje antwoord direct en wil meer van mij weten. Ik typ een verhaaltje a-la-Stefanie, eerlijk en spontaan. Ze belt me binnen 1 minuut op. "I am amazed by our resume" Ze dacht, die moet ik naar binnen hengelen. Ik ben eerlijk over mijn gebrek aan registratie in Australië. Maar dat weerhoudt haar er niet van. Ze wil me begeleiden in alles wat nodig is. Ik vertel haar direct dat er iets is wat mij tegenhield, angst, onzekerheid wat dan ook. Ze vind het heerlijk dat ik zo eerlijk ben en zegt; voor alles is een oplossing darling. Dit wordt vervolgt! 
Ik heb weer moed!
Na het gesprek ben ik direct aangenomen! Ik ga hard nadenken en ondertussen hard studeren.
Ik krijg een visum en heb hiervoor een Engels certificaat nodig en moet minimaal een 7 (uit 9) scoren op alle onderdelen. Klinkt makkelijker dan dat het is.. bv. een essay schrijven op academisch niveau met tijddruk, zonder auto correctie.. I don't like it..

Oktober 2018

Inmiddels heb ik mijn lieve oud studieloopbaan begeleidster van de Hanze hogeschool gecontact. Zij wil me helpen. Ze is altijd al een schat van een vrouw geweest. En ook nu helpt ze me direct.
Ondertussen heb ik gesprekken met mijn toekomstige werkgever en komen we er achter dat het toch nog minstens 6 maanden gaat duren. 
Ik ben gefrustreerd, verdrietig en boos tegelijk. Waarom ben ik niet eerder begonnen? Waarom zijn er zo veel regels? En waarom lukt het allemaal niet? Bijna dagelijks zijn er tranen. Ik wil zo graag. 
Ik zeg meerdere keren tegen Dirk dat ik er mee stop, zoek zelfs naar vliegtickets om naar Nederland te gaan. Het is me te veel..
Terwijl de regen met bakken uit de lucht komt zoek ik weer moed. Ik zoek alles uit wat ik moet doen en verwerk alle gegevens die ik inmiddels heb. Mijn lot ligt weer in andermans handen. Ik stuur minstens 25 mailtjes, hopelijk antwoordt er iemand met het juiste document.

Dit is nog geen 1% van de papieren die er nodig zijn
JACKPOT! 
Er zijn twee lieve mannen die mij heel veel documenten sturen die ik heel goed kan gebruiken. Zingend zit ik achter de laptop alles te regelen. Bijna een full time week ben ik hier mee bezig.
Als de volgende deceptie aan klopt.
Post uit Nederland! Yes hier heb ik lang op gewacht.. Meer dan 50 pagina's komen compleet doorweekt aan. Als een klein kind lig ik op de grond te huilen. Het kan niet waar zijn!! Maanden vechten voor papieren en dan dit? Meer dan twee uur zit ik met de föhn papieren te drogen. Op dit moment wil ik maar één ding, naar Nederland. Ik wens dat ik anders was. Blij was met mijn leven in Nederland en geen reislust had. Waar heb ik deze slechte karma aan verdiend?
Just give me a reason - Pink, staat vandaag op repeat..

Met het aanleveren van zulke papieren kom je wel erg professioneel over gelukkig... 

November 2018 

Als ik half november alle papieren lijkt te hebben kan mijn geluk niet op! Ik kan niet half uitdrukken hoe blij ik ben. Meer dan 3000 pagina's heb ik verzameld aan bewijs over hoe goed ik wel niet ben. Nee gekheid. Bewijs dat de Hanze hogeschool werkt volgens bepaalde protocollen, doelen en gewoon een top Hogeschool is! Nu is het wachten tot de papieren hier in Australië zijn aangekomen. Dat duurt 2-3 weken. De Hanzehogeschool is trouwens heel erg meewerkend de laatste tijd! Ze sturen de documenten dus naar mij in Australië! Lief blijven wordt dus beloond.
Ik ben door het dolle heen. En huil voor het eerst van blijdschap. Wat een proces, we zijn er nog lang niet, maar voor het eerst iets positief!

Ondertussen heb ik een sollicitatie gesprek bij de meeste dodgy plek die je maar kan bedenken. Ze willen me als volwaardig fysiotherapeut laten werken zonder papieren. Hier bedankt ik voor. Ik ga het harde vechten voor registratie niet met de haven inzicht laten verpesten door illegale dingen te doen.

December 2018

Niets vermoedend fiets ik naar huis en zie een grote doos voor de deur staan. Hij is voor mij. Honderden papieren van de Hanzehogeschool. Ik kan niet half uitdrukken hoe blij ik ben. Meer dan een half uur zit ik te huilen op de bank. Alle spanning van de afgelopen maanden komt er uit, het is dan eindelijk zo ver! Ik kan de boel klaar maken om te versturen.

3000 papieren klaar om te versturen
Een week na het versturen het eerste bericht. Er mist een document. What denk ik?! We willen de Nederlandse versie van mijn diploma ook. Maar die zit er wel bij, samen met de vertaling. Maar we zullen hem nog een keer. In een apart document zonder de vertaling. Ik ben in Nederland, dus moet 3 weken wachten voor ik het ze op kan sturen. Bureaucratie ten top. Ze hebben het document gewoon, maar vast geniet aan een vertaling...

Januari 2019

Zo, de drie papieren van mijn diploma zijn opnieuw opgestuurd. De 15 weken wachten gaan opnieuw in. Nieuwe datum: voor 26 april weet ik meer...
Ondertussen ben ik hartstikke werkloos. Het is frustrerend, er zijn honderden fysio banen, maar ik kan er niet werken. Als assistant wil blijkbaar niemand mij.. Misschien zijn ze wel bang dat ik beter ben dat zij zelf ;-)

Februari 2019 

Het is bijna een jaar geleden sinds ik bijna dagelijks bezig ben geweest met het proces. Ik ben er helemaal klaar mee. Ik ben enorm down en weet echt niet meer wat ik moet. Ik solliciteer me rot voor andere baantjes maar op de een of andere manier lukt het niet. En ik begrijp het ook wel. Ik heb een werkvisum met beperkingen. 
Ik zit aan de andere kant van de wereld, met weinig vrienden, als ik wakker ben slaapt Nederland, heb geen werk en sinds kort geen auto meer WAT DOE IK HIER? Ik ben er echt helemaal klaar mee.
Maar als het weekend dan weer aanbreekt en we leuke dingen doen met mensen weet ik het weer waarom ik hier wil zijn. De natuur is prachtig, het klimaat is perfect en de mensen zijn relax.
Het enige wat ontbreekt is werk.
Toch nog maar meer sollicitatiebrieven de deur uit doen.

De aanhouder wint! Ik word uitgenodigd voor een telefonisch gesprek als receptionist/assistent bij een praktijk. Mijn assertiviteit wordt beloond want in plaats van per telefoon zit ik een paar uur later in de praktijk. Het gesprek gaat goed en ik ben erg enthousiast. Maar bereid mezelf voor op teleurstelling.
Gelukkig hoor ik de volgende dag al dat ik er mag komen werken! Het is een klein maar erg gezellig team. Met uitzicht over darling harbour en met de Harbour bridge om de hoek. Elke dag vanuit de trein het opera house zien! I'm a happy camper!


Maart 2019

Niets vermoedend open ik mijn email. Een mail van de physio council. Als ik de bijlage open zie ik dat vraag 1.1 al afgekeurd is. WHAT?? Ik heb bewijs van het Ministerie van Onderwijs aangeleverd. Ik lees verder en zie dat het op 14 punten is afgekeurd. 14 onderdelen voldoen dus niet aan de Australische eisen.
Volkomen Bullshit! Ik heb het aangeleverd, wat is er niet goed aan?
Wederom kan ik niks anders dan huilen, een jaar lang ben ik hier mee bezig geweest, duizenden dollars heb ik hier aan gespendeerd en het wordt afgekeurd?
Ik begrijp echt niet waarom het afgekeurd is. 3000 pagina's met bewijs van de studie en we willen meer zien?? Bewijs dat ik van 2007-2011 heb gestudeerd. Het feedback is dat het niet duidelijk is wanneer ik afgestudeerd ben. HET STAAT LETTERLIJK OP MIJN DIPLOMA!!

Ik zie mezelf weer in Nederland werken, in de grauwe regenachtige winterdagen. Die passen precies bij mijn stemming.

Een paar dagen later google ik me rot, op zoek naar lotgenoten, meer informatie... Ik kom bij een bedrijfje wat me kan helpen. Hier ontmoet ik Vaan, zij heeft hetzelfde proces door gemaakt als ik. En haar reactie "it's one big money making machine" Ze noemt woorden als oplichting en fraude.
Ze verteld me dat niemand het in 1x haalt, gewoon zodat ze meer geld kunnen verdienen.
De examinator is anoniem, naar woorden van de eigenaar, om haat mail te voorkomen.

Ik sta op een splitsing, of ik pomp hier meer geld in wetende dat de komende maanden een grote hel gaan worden. Of ik stop, wetende dat ik aan het einde van het jaar het land uit moet en buiten een vakantie hier nooit weer zou kunnen wonen. Dit proces heeft me al zo veel tranen gegeven, maar nog nooit heb ik me zo machteloos gevoeld. Misschien moet ik maar opgeven...

- Als ik een jaar geleden wist wat ik nu weet was ik hier nooit aan begonnen -


Ik kan het niet loslaten en besluit dat er eigenlijk maar één optie is en dat is door gaan. Ik besluit Vaan haar hulp in de schakelen. Uren, dagen en weken besteden we samen aan het verbeteren van de aangeleverde documenten. We vatten elk document samen, hoe klein of groot het ook is. Soms maken we samenvattingen van samenvattingen.. Uiteindelijk verzamelen we zo'n 6000 pagina's...
Op 31 mei is het zo ver en kunnen de papieren de deur uit. Waar ik de vorige keer extreem vrolijk en opgelucht was, ben ik nu voor al extreem zenuwachtig. En bang, bang om weer afgewezen te worden.  Gelukkig is het leven in het algemeen wat rooskleuriger. En hebben we nu wél vrienden en werk. Maar wat zou het toch mooi zijn als het nu goed gekeurd gaat worden. Over 2 maanden weten weer meer * Fingers crossed*

Zonnebril af voor de foto was niet mijn beste idee van de dag! Maar hé de de oranje tape maakt een hoop goed..
Juli 2019 

De dag van de uitkomst had ik me toch wel compleet anders voorgesteld in mijn hoofd. Het is 18 juli in de ochtend als ik wakker word en zie dat ik een email heb. Ik ben in Nederland omdat mijn oma erg ziek is. En ik lees dat mijn papieren goed gekeurd zijn. Waar ik voorgesteld had op deze dag het dak er af te feesten, krijg ik 3 uur later het nieuws dat mijn lieve oma op 90 jarige leeftijd overleden is. Waar voor mij de toekomst weer perspectief heeft, houdt voor mijn oma het leven op...
Een bizar gevoel. En het besef dat het dan eindelijk gelukt is, is er nog niet.

Augustus 2019

We zijn weer in Sydney, zelfs nu besef ik het nog niet. Het is dan eindelijk gelukt!! Ik moet nog een Engels toest doen, waar ik enorm voor stress en iedereen vertel dat ik keihard gezakt ben. Als ik de uitslag krijg en lees dat ik hem met vlag en wimpel gehaald heb (spreken zelfs 100% goed!!) voel ik eindelijk blijdschap. Wat een enorm proces is dit geweest. En wat heeft het me een tranen gekost.
Maar hé 

-NEVER GIVE UP!!!-



Hanze hogeschool Groningen, ik wil jullie enorm bedanken. Zonder jullie meewerking was dit niet gelukt! 
Ook Dirk is de hero van dit verhaal, alle uren dat hij met mij gediscussieerd heeft over het opgeven of niet. Alle keren dat ik zijn schouder nat huilde omdat ik er klaar mee was. Je bent een schat! 




Kijk voor meer foto's op ons instagram account

Reacties

  1. Wat fijn dat het eindelijk gelukt is. Jeetje wat zal dat uiteindelijk een opluchting zijn. Gecondoleerd met je oma. Niet fijn om goed en slecht nieuws op 1 dag te krijgen. Maar wat een doorzettingsvermogen heb jij zeg, wauw. Ik hoop dat je een super leuke baan gaat krijgen. En heel veel geluk!

    Liefs Ivonne

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts